ROZWÓJ OSOBISTY

Po co tutaj jestem? Jaki jest cel mojego życia? Nasze życie jest darem, który może służyć zrealizowaniu wyższego powołania. To właśnie zadawanie tych pytań, pragnienie rozwoju i przekraczanie własnych ograniczeń, niezależnie od tego na jakiej życiowej ścieżce się znajdujesz, jest rozwojem osobistym. Prawdziwa przemiana dokonuje się tylko przez zmianę świadomości. Im bardziej zdajemy sobie sprawę z potrzeby duchowej świadomości, tym bardziej zbliżamy się do nowego świtu, lepszego świata, o który woła Matka Ziemia.

Jesteśmy odbiciem naszej atmosfery
Rozwój osobisty i ścieżka do wyższej świadomości są pełne nowych odkryć, wyzwań, pułapek i nagród. W stresującej atmosferze przepełnionej pokusami, rozproszeniem i frustracją bardzo trudno zachować spokój i odnaleźć siłę do rozwoju.

Agnihotra wykonywana codziennie o wschodzie i zachodzie słońca tworzy ochronny krąg, który generuje atmosferę sprzyjającą medytacji i wewnętrznej harmonii. Mimo, że stres i napięcie życia istnieją w świecie zewnętrznym, nasz umysł i ciało dostają impuls w kierunku wewnętrznego spokoju.

W tak oczyszczonej atmosferze, łatwiej praktykować cierpliwość, być bardziej kochającym i słuchać wewnętrznego głosu. Możemy zmierzyć się z sobą i używając prostych technik zacząć rozwiązywać zawiłe problemy. Rozwój osobisty staje się łatwiejszy. Agnihotra  przygotowuje ku temu grunt. W spokojnym środowisku zewnętrznym łatwiej jest osiągnąć wewnętrzy spokój.

Odwieczne tradycje duchowe
W starożytnych czasach, wiele tysiecy lat temu, kultura wedyjska w sposób naukowy rozpatrywała osiąganie wyższych stanów świadomości. Była to kultura Satya Dharma – Uniwersalnej Ścieżki Prawdy, co oznacza szacunek dla odwiecznych duchowych zasad i traktowanie wszelkiego życia jako święte. Mówi się, że trwał kiedyś Złoty Wiek (Satya Juga), kiedy ludzkość żyła w pokoju a świat utrzymywany był w stanie równowagi dzięki szacunkowi wobec wszystkich form życia i kroczeniu ścieżką Prawdy.Obecnie żyjemy, zgodnie z tym co podają wedyjskie teksty, w trakcie trwania Kali Jugi, czyli Wieku Zanieczyszczenia. Jest to era jądrowa, era wielkiego technologicznego postępu, ale również ekstremalnej polaryzacji i konfliktów. Ludzkość jest w decydującym momencie, w którym musi podjąć decyzję, czy rozwijać się i transformować czy też ulec destrukcji.Agnihotra została przywrócona w tym właśnie czasie, jako narzędzie do oczyszczania atmosfery i  wspierania pokojowego sposóbu życia oraz pomoc w przywróceniu Matki Natury do stanu równowagi. Wraz z tym wspaniałym narzędziem pojawiły się też starożytne nauki Pięciorakiej Ścieżki.

PIĘCIORAKA ŚCIEŻKA
Pięcioraka Ścieżka jest fundamentem nauk wszystkich prawdziwych Proroków, Boskich Posłańców i Świętych, którzy służyli ludzkości. Jest to pierwowzór uniwersalnej mądrości przekazanej przez Wedy, najstarszej wiedzy znanej ludzkości. Ta wiedza nie należy do żadnego kraju czy społeczności. Jest to wspólne dziedzictwo wszystkich ludzi, przekazane w Sanskrycie, języku tak starym jak stworzenie. Jej zasady mogą być praktykowane dla rozwoju osobistego przez każdego, zawsze i wszędzie, bez względu na rasę, religię czy system wierzeń. Poniżej zostały przedstawione podstawy tych zasad w pięciu krokach.
1.) YAJNYA:
Jest to starożytna ceremonia ognia, znana we wszystkich kulturach świata, choć wiele z nich dawno już je utraciło. Niemniej jednak, niemal w każdej cywilizacji, palono święte ognie w celu uzdrawiania i oczyszczania.Yajnya jest pierwszym krokiem na Pięciorakiej Ścieżce. Przywrócenie tych starożytnych praktyk ogniowych i codzienne wykonywanie Agnihotry, pozwala odchylić zasłony i wpuścić światło słoneczne! Tworzy się pełna harmonii atmosfera, w której możemy stać się bardziej świadomi, wolni, współczujący, wyrozumiali i zorientowani na służbę. Wzmocnieni przez harmonijną atmosferę możemy wejść w nowy stan świadomości. Ale co ważniejsze, w tym samym czasie, służymy naszej planecie, pomagając w oczyszczaniu atmosfery i odżywieniu naszej Ziemii.2.) DAAN:
Daan jest praktyką dzielenia się swoimi dobrami w duchu pokory. Kiedy dajemy coś bez oczekiwania, uwalniamy się z uścisku przywiązania do materialnego świata. Jest to dar nie tylko dla otrzymującego, ale również dla dającego. Oczywiście, kiedy praktykujemy Daan ważne jest by dawać bez chęci uznania lub karmienia swojej dumy. Dawaj z pokorą, jeśli to możliwe nawet anonimowo. Kiedy zaczynamy praktykować Daan, to uświadamiamy sobie, że to właśnie przywiązania w naszym życiu powodują napięcie w umyśle.

Obecnie świat jest tak niezrównoważony w swym dążeniu do zdobyczy materialnych i tego co posiadasz i czego nie masz. Kiedy praktykujemy Daan z prawdziwą pokorą, paradoksalnie przyciągamy w ten sposób dobrobyt, gdyż poprzez zmniejszenie przywiązania, Daan otwiera drzwi na przypływ energii a materialne potrzeby są z łatwością zaspokojone. Nieważne czy jesteś bogaty czy biedny, dawanie bez przywiązania jest wpaniałą praktyką, która wzbogaci Twoje życie.

3.) TAPA:
Trzecim aspektem Pięciorakiej Ścieżki jest Tapa lub inaczej Samodyscyplina. W skrócie, jest to takie trenowanie umysłu, by podążał we właściwym kierunku. Każdy z nas ma jakieś uzależnienia, które mogą dotyczyć jedzenia, zachowań czy nawyków. Praktyka Tapy pomaga przywrócić nasz intelekt i emocje do stanu równowagi.

Na przykład jeśli zauważysz, że jesteś uzależniony od słodyczy, możesz podjąć decyzję by przez miesiąc nie jeść żywności zawierającej cukier. Po upływie miesiąca zaczniesz częściej zauważać subtelną grę twojego umysłu. Wkrótce Twoja percepcja i świadomość, dzięki większej kontroli nad pragnieniami, staną się wrażliwsze i bardziej otwarte.

Jest wiele sposobów aby praktykować Tapę w swoim życiu – samodyscyplina w mowie jest szczególnie istotna. Nie wyrażanie się źle o innych, powstrzymywanie się od plotek, mówienie tylko prawdy – to skuteczne sposoby praktykowania Tapy. Metody są różne, ale zwykle najlepszym punktem startowym zmian jest obszar Twoich największych słabości. Tapa wzmacnia wolę. Ograniczenia lub zasady, które wprowadzimy w naszym życiu, w rezultacie mogą przynieść nam więcej wolności.

4.) KARMA:
Prawo przyczyny i skutku, które rządzi naszym wszechświatem, przeniesione na poziom subtelny, nazywa sie prawem karmy. Jest to prawo „Zbierzesz to, co posiałeś”. Nie możemy pozostać bez działania – nawet brak działania jest działaniem! Dlatego w każdym momencie tworzymy Karmę.

Celem czwartego kroku jest rozwijanie świadomości własnych myśli, słów i czynów. Dzięki temu stajemy się bardziej świadomi własnego istnienia. Już sama kontemplacja nad tym powoduje, że zaczynamy postrzegać służbę dla innym jako priorytet.

Jak powiedział Mahatma Gandhi: Najlepszą drogą do odnalezienia siebie jest zatracenie się w służbie innym”. Ostatecznie, zaczynamy rozważać kim jesteśmy, jaki jest nasz cel w życiu. Pytania te stawiamy sobie w celu odkrywania i rozwijania samego siebie.

5.) SWADHYAYA:
Jest to ostatni krok na Pięciorakiej Ścieżce. Wszystkie poprzednie zasady prowadzą nas do niego. Słowo Swadyaya w Sanskrycie oznacza po prostu „samopoznanie”. Nie oznacza to “auto – analizy”. Swadyaya odbywa się bardziej w sposób medytacyjny. Ten kto poznaje siebie, musi być odważny. Spoglądając do wewnątrz, znajdujesz obszary do poprawy i zaczynasz podejmować energiczne starania by zmienić to, co wymaga doskonalenia. Robisz to bez wstydu i poczucia winy. Twój umysł pozostaje otwarty a serce podąża za nim.

Proces Swadyayi nie polega tylko na rozpoznaniu naszych słabości i pracy nad nimi, ale pomaga nam również odkryć nasze talenty i dary. Dzięki niemu możesz odnaleźć najlepszy sposób realizacji swojego życiowego powołania. Wszyscy jesteśmy niepowtarzalni, różni, mamy wyjątkowe pasje, zainteresowania i powołania. Odkrywając swoje wyjątkowe talenty, możemy skupić się na tym jak dzięki nim, na małą czy wielka skalę, służyć ludzkości.

Kiedy zaczynamy rozumieć nasze słabości, porzucać nasze przywiązania do dóbr materialnych i dyscyplinować nasz umysł, świat otwiera się dla nas w nowy sposób. Zaczynamy podążać ścieżką a nie tylko opowiadać o niej.

Wewnętrzny spokój bardziej niż kiedykolwiek wcześniej staje się czymś namacalnym. Gdy Agnihotra oczyszcza pajęczyny wątpliwości i ego, nasz prawdziwy duch może zajaśnieć. Zaczynamy dostrzegać świat zewnętrzny i odkrywać sposób poruszania się w nim, niosąc światło wszystkim napotykanym. Jest to proces w efekcie którego, krok po kroku, uczciwie i z odważnym sercem, wypełniamy przykazanie: „Kochaj bliźniego swego jak siebie samego”.